Windykacja to proces dochodzenia roszczeń poprzez obowiązujące w przepisach prawnych środki. Windykacja może być realizowana w różny sposób, dlatego można wyróżnić dwa podziały windykacji.
Pierwszy rozróżni windykację polubowną oraz sądową. Windykacja polubowna bazuje na monitowaniu dłużnika zalegającego ze spłatą należności oraz monitorowaniu uiszczanych przez dłużnika spłat. Windykacja sądowa to wstąpienie na drogę, która ma ostatecznie pozwolić na uzyskanie wydanego przez sąd wyroku lub nakazu zapłaty. Uzupełnienie go klauzulą wykonalności pozwala, aby był on podstawą do postępowania komorniczego.
Drugi podział rozróżnia cztery typu windykacji: polubowną, sądową, komorniczą i pokomorniczą oraz karną. W skład pierwszej wchodzi windykacja zdalna – na przykład za pośrednictwem telefonu lub poczty – oraz osobista – bazująca na spotkaniach lub mediacji.
Wsparcie przy tworzeniu materiału: https://www.notariusz-wajda.pl/zakres-uslug/rygor-egzekucji/
Windykacja sądowa ma skutkować uzyskaniem nakazu zapłaty lub wyroku sądowego, po czym stworzenie z niego tytułu wykonawczego poprzez uzupełnienie o klauzulę wykonalności.
Windykacja komornicza i pokomornicza to pełen proces obsługi kontaktów z komornikiem, w którego skład wchodzi na przykład przekazanie i nadzór egzekucji, licytacja mienia etc. Następnie, w wypadku niezaspokojenia roszczenia, mogą mieć miejsce poszukiwania ukrytego majątku dłużnika.
W ramach windykacji karnej prowadzone jest postępowanie karne wobec dłużnika. Podstawą do pozwania dłużnika może być między innymi kryminalne uszczuplenie majątku podlegającego egzekucji, udaremnienie wyroku sądu lub oszustwa na szkodę wierzyciela.
Pierwszym etapem windykacji jest samo powstanie zobowiązania – może ono mieć miejsce na przykład poprzez niezapłacenie faktury w ustalonym terminie. Dalszym etap to postępowanie polubowne, w którym wierzyciel rozpoczyna próby odzyskania właściwej sumy. Postępowanie takie bazuje na wysyłaniu monitów, może także w jego ramach dojść do podpisania ugody między dłużnikiem a wierzycielem. Wśród jej warunków może się znaleźć odroczenie płatności lub rozkład sumy na raty.
Jeśli postępowanie polubowne nie odniosło skutku, spór w kolejnym stadium wkracza na drogę sądową – mamy wtedy do czynienia z postępowaniem sądowym. Jego celem jest uzyskanie tytułu egzekucyjnego.
Następnie może mieć miejsce postępowanie klauzulowe, w którym orzeczenie sądu zostaje opatrzone klauzulą wykonalności. Wskutek tego tworzona jest podstawa do rozpoczęcia postępowania egzekucyjnego. Ten ostatni etap windykacji ma swój początek wraz ze złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji, w którego ramach ma się zawierać opis działań, które komornik powinien podjąć, aby wyegzekwować wierzytelność.
Zależnie od potrzeb i sytuacji, komornik może stosować różne typy egzekucji komorniczej. Najczęstszym jest egzekucja bezpośrednio z rachunku bankowego. W tym wypadku środki są uzyskiwane na podstawie zawiadomienia banku o zajęciu przez komornika środków pieniężnych zgromadzonych na danym rachunku. Niestety ten typ egzekucji komorniczej może być skutecznie zastosowany wyłącznie jeśli na koncie bankowym dłużnika znajdują się pieniądze.
Kolejnym typem egzekucji komorniczej jest zajęcie wynagrodzenia o pracę. W tym wypadku następuje kontakt komornika z dłużnikiem oraz przedsiębiorstwem go zatrudniającym i zawiadamia o dokonaniu egzekucji wynagrodzenia w związku z potrzebą spłaty wierzytelności.
Jeszcze inną stosunkowo powszechną formą egzekucji komorniczej jest egzekucja z wartościowych ruchomości lub nieruchomości, które są własnością zadłużonego. Po zajęciu przez komornika danego mienia i dokonaniu stosownych przygotowań następuje jego licytacja w ustalonym terminie. Środki pieniężne uzyskane w drodze licytacji są używane do pokrycia długów.
